Category medicine

Szczególną pozycję w grupie porowatych tworzyw poliuretanowych zajmują pianki integralne. Do ich produkcji stosuje się kompozycję reagentów o specjalnym składzie, która w czasie spieniania tworzy przy zetknięciu z gorącą powierzchnią formy gruby i szczelny naskórek. Powierzchnia robocza formy może mieć wygrawerowany wzór imitujący skórę lub słoje drewna, a powstający podczas spieniania naskórek odwzorowuje tę powierzchnię. Uformowane elementy z pianki integralnej można lakierować na żądany kolor stosując do tego celu lakiery poliuretanowe. W ostatnich latach opracowano metodę bezpośredniego barwienia pianek integralnych. Polega ona na powleczeniu powierzchni formy cienką warstwą barwnej kompozycji poliuretanowej lub polistyrenowej. W czasie formowania pianki powierzchnia naskórka zabarwia się wtedy na wymagany kolor. Naskórek pianki integralnej jest trwale związany z rdzeniem kształtki i nie ulega rozwarstwieniu podczas eksploatacji wyrobu.

Zakres temperatury stosowania czystego PVC wynosi od-10 do +80°C. Specjalnie stabilizowany PVC zmiękczony może być stosowany w zakresie temperatury: od-30 do +100°C. Poli- (chlorek winylu) charakteryzuje się małą odpornością na działanie podwyższonych temperatur, a także światła. Już w tempe-

W celu ułatwienia przetwórstwa tworzyw sztucznych wprowadza się do nich środki smarujące. Działanie tych środków jest wszechstronne: zmniejszają tarcie wewnętrzne materiału (poprawiając tym samym jego płynność), obniżają przyczepność tworzywa do gorących powierzchni elementów maszyn przetwórczych, wpływają korzystnie na stabilność termiczną tworzywa w warunkach | przetwórstwa.

Ze względu na stopień uporządkowania struktury wewnętrznej | wszystkie substancje stale można podzielić na krystaliczne i bezpostaciowe (amorficzne). Substancje krystaliczne charakteryzują! się regularnym ułożeniem atomów, cząsteczek lub jonów. W związ-| ku z tym mają one ściśle określoną temperaturę topnienia, w której lepkość i gęstość zmieniają się gwałtownie. Bezpostaciowe substancje stale miękną stopniowo podczas ogrzewania i przechodzą| w ciecz w pewnym zakresie temperatury.

Do wytwarzania zmiękczonego PVC stosuje się niemodyfiko- wany polimer, zmiękczacze, stabilizatory, środki smarujące i barwiące, napełniacze. Przy komponowaniu mieszanek największe znaczenie ma dobór odpowiedniego zestawu plastyfikatorów i ewentualnie rozcieńczaczy, które, w głównej mierze decydują o właściwościach i cenie tworzywa. Niemniej jednak odpowiedni dobór polimeru oraz pozostałych składników mieszanki ma również określone znaczenie i decydująco wpływa na technologię oraz jakość gotowego wyrobu.

Najważniejszym asortymentem tworzyw poliuretanowych są miękkie, półelastyczne i sztywne pianki, które stanowią obecnie około 90/o całości produkcji poliuretanów i zarazem ponad połowę całkowitej produkcji syntetycznych tworzyw porowatych. Podstawowymi surowcami do otrzymywania porowatych poliuretanów są izocyjaniany, poliole (poliestry lub polietery) oraz woda, jako główny komponent dostarczający gazu (dwutlenku węgla) do spieniahia mieszaniny reakcyjnej, W procesie otrzymywania pianek poliuretanowych bierze również udział wiele substancji pomocniczych regulujących właściwości wytwarzanego wyrobu. Substancjami tymi są:

Odlewanie odśrodkowe jest procesem podobnym do polimeryzacji w formach z tym. że w metodzie tej stosuje się polimer. W związku z tym temperatura procesu jest odpowiednio wyższa. Wytwarza się w ten sposób tuleje i inne przedmioty o kształcie cylindrycznym, których wykonanie innymi metodami jest droższe lub niemożliwe.

Poliestry są wielkocząsteczkowymi estrami wielozasadowych kwasów organicznych i wielowodorotlenowych alkoholi. Rozróżnia się zwykle cztery podstawowe rodzaje tych tworzyw:

Tworzywa sztuczne są materiałami, w których najistotniejsz składnik stanowią związki wielkocząsteczkowe, syntetyczne lu pochodzenia naturalnego. Oprócz związku wielkocząsteczkoweg tworzywo sztuczne zawiera zwykle składniki dodatkowe, które na dają mu korzystne właściwości użytkowe. Składnikami tymi mog być napełniacze, nośniki, zmiękczacze, pigmenty i barwniki, sta bilizatory i wiele innych.

W drugiej połowie lat siedemdziesiątych ukazały się na rynku nowe odmiany poliestrów termoplastycznych o bardzo korzystnych właściwościach mechanicznych, cieplnych i elektrycznych. Należą do nich:

Polikondensacja jest procesem łączenia się wielu cząsteczek substancji wyjściowych (substratów) w związek wielkocząsteczkowy z jednoczesnym wydzieleniem prostego związku mało cząsteczkowego- jako produktu ubocznego reakcji, np. wody, chlorowodoru, amoniaku.