Wybór środka barwiącego

Wybór środka barwiącego zależy od żądanego efektu wybarwienia, rodzaju tworzywa, sposobu barwienia, metody przetwórstwa i warunków użytkowania tworzywa. W celu osiągnięcia żądanego odcienia wybarwienia stosuje się najczęściej mieszaninę dwóch lub więcej środków barwiących. Pigmenty kryjące wprowadza się zwykle w ilości 0,2-2%, natomiast barwniki w ilości około 0,1%.

Wśród środków barwiących stosowanych do barwienia tworzyw sztucznych przeważają pigmenty, przy czym do barwienia większości tworzyw bardziej nadają się pigmenty organiczne niż nieorganiczne. Te ostatnie są natomiast stosowane w przypadku przetwórstwa tworzyw w wyższych temperaturach i formowania większych kształtek lub wyrobów technicznych, w których walory estetyczne nie odgrywają większej roli.

Pigmenty organiczne odznaczają się szerokim zakresem odcieni barw, jaskrawości i intensywności barwy niespotykaną w przypadku pigmentów nieorganicznych. Ponadto wiele z nich wykazuje równie dobrą odporność na światło jak światłotrwałe pigmenty nieorganiczne, ustępując im tylko odpornością na działanie wysokich temperatur. Asortyment pigmentów organicznych do barwienia tworzyw sztucznych jest bardzo szeroki i zróżnicowany pod względem chemicznym. Do najważniejszych z nich zalicza się: pigmenty azowe, ftalocyjaninowe, kadziowe, dwuoksazynowe, chi- nakrydynowe, izolindolininowe. Wszystkie te pigmenty są produkowane pod różnymi nazwami handlowymi, o szerokiej gamie barw i odcieni.