KOPOLIMER ABS

Pomimo dużej różnicy cen granulatu na korzyść polistyrenu zwykłego jego udział procentowy w ogólnym zużyciu tworzyw styrenowych maleje z każdym rokiem. Wzrasta jednocześnie zużycie polistyrenu o podwyższonej udarności, odporności cieplnej i chemicznej. Najbardziej dynamiczny wzrost obserwuje się w grupie tworzyw trójskładnikowych, a szczególnie kopolimeru ABS, który stosuje się przede wszystkim jako tworzywo konstrukcyjne.

Obecność kauczuku butadienowo-akrylonitrylowego w kopolimerze ABS działa podobnie jak zmiękczacze, obniżając temperaturę mięknienia oraz zwiększając jednocześnie elastyczność i udarność. Akrylonitryl powoduje poza tym zwiększenie odporności chemicznej tworzywa. Przez zastosowanie kauczuku nieco usieciowanego, o ograniczonej rozpuszczalności w polimerze, otrzymuje się produkt o wyższej udarności . i podwyższonej temperaturze mięknienia. Właściwości tak otrzymanych mieszanin zależą od ilości wprowadzonego kauczuku (zwykle ok.. 25°/o), stosunku styrenu do akrylonitrylu w kopolimerze (od 80:20 do 70:30), masy cząsteczkowej produktu oraz od zawartości akrylonitrylu w kauczuku (26-35°/o).

Najczęściej stosowaną obecnie metodą otrzymywania tworzyw ABS jest kopolimeryzacja styrenu z akrylonitrylem w lateksie polibutadienoyrym. Część polibutadienu w tak otrzymanym kopolimerze jest luźno z nim związana, dzięki czemu tworzywo ma większą udarność w niskich temperaturach i jest bardziej płynne. Ta ostatnia cecha umożliwia uzyskiwanie wyrobów o gładkiej i błyszczącej powierzchni.