LAMINATY POLIESTROWE

Mała lepkość roztworów nienasyconych żywic poliestrowych w styrenie umożliwia łatwe nasycanie nimi dużych ilości napeł- niaczy i nośników włóknistych. Rozpowszechnione jest zwłaszcza nasycanie żywicami poliestrowymi włókien szklanych w postaci: tkanin, mat, przędzy, dzianin i włókien ciętych. Otrzymane w ten sposób laminaty, zwane laminatami poliestrowo-szklanymi (PWS), wykazują bardzo dobre właściwości mechaniczne (przy stosunkowo małej gęstości) i elektryczne oraz odporność na korozje (rys. 140). Jeszcze korzystniejszymi właściwościami odznaczają się laminaty poliestrowo-węglowe (PWW), szczególnie przy uwzględnieniu mniejszej gęstości i większej odporności cieplnej zbrojenia węglowego. Poliestry wzmocnione włóknem węglowym

Współczynnik strat elektrycznych tg $ (50 Hz) 0,008 0,01 0,01 wykazują poza tym minimalny skurcz podczas formowania, wynoszący zaledwie 0,01%. Jakkolwiek opanowano już w zadowalającym stopniu technologię wytwarzania i formowania PWW, to jednak na przeszkodzie w ich szerszym rozpowszechnieniu stoi wysoka cena włókna węglowego. W celu obniżenia kosztów stosuje się m.in. kombinację włókna węglowego z włóknem szklanym.

Formowanie laminatów poliestrowych można prowadzić ręcznie za pomocą pędzla lub walka, natryskowo, przy użyciu elastycznego worka oraz metodą nawijania lub prasowania w ogrzewanych formach. Dla zapewnienia łatwego oddzielania się utwardzonych wyrobów od powierzchni form stosowane są specjalne środki rozdzielające o działaniu antyadhezyjnym. Rozróżnia się dwa podstawowe typy tych środków, a mianowicie:

– środki rozdzielające powłokotwórcze (roztwory polialko holu winylowego, roztwory lub emulsje wosku pszczelego, Camauba i wosków mikrokrystalicznych oraz oleje, emulsje, pasty lub lakiery silikonowe)

– środki rozdzielające w postaci gotowych folii (celofan, folia polietylenowa, folia Estrofol).

Przed przystąpieniem do laminowania pierwszej warstwy zbrojenia nanosi się na formę warstwę tzw. żelkotu o grubości około 0,5-1 mm. Żelkot jest żywicą poliestrową o właściwościach tiksotropowych, jak na przykład żywica Poliraal 140. Zadaniem warstwy żelkotu jest przede wszystkim nadanie odporności powierzchni laminatu na oddziaływanie czynników zewnętrznych oraz zamaskowanie wzoru włókna szklanego w celu uzyskania estetycznego wyglądu powierzchni laminatu.

Szczególną pozycję w grupie laminatów poliestrowych zajmują tzw. preimpregnaty, zwane powszechnie prepregami. Są to impregnowane wstępnie żywicą poliestrową taśmy z włókna szklanego. Ich postacią handlową są zwoje szerokości do 1,5 m, licowane obustronnie folią polietylenową. Wyroby gotowe z pre- pregów formuje się metodą prasowania na gorąco. Stosowanie tych materiałów o ściśle ustalonym standardzie jakościowym pozwala na daleko posuniętą automatyzację i utrzymanie stałości parametrów procesu formowania oraz -umożliwia uzyskiwać wyroby wielkogabarytowe o powtarzalnych właściwościach.