Polietylen niskociśnieniowy

Polietylen niskociśnieniowy ma strukturę liniową z małą ilością krótkich odgałęzień (rys. 19), co wpływa na ścisłe ułożenie makrocząsteczek. Dlatego też gęstość polietylenu niskociśnieniowego jest większa niż wysokociśnieniowego i wynosi 0,94-0,96 g/cm3. Ponieważ prowadzenie polimeryzacji odbywa się pod niskim ciśnieniem, ten typ polietylenu nosi nazwę niskociśnienio wego, a że odznacza się większą gęstością nazwano go polietylenem dużej gęstości (w skrócie PEdg). …. –

Polietylen niskociśnieniowy ma lepsze właściwości mechaniczne i cieplne od wysokociśnieniowego, lecz jednocześnie gorsze właściwości elektryczne wynikające z pozostałości katalizatora metaloorganicznego w polimerze. Przetwórstwo i zastosowanie obu typów polietylenu są podobne.

Pod koniec lat siedemdziesiątych opracowano w USA techno-1 logię produkcji trzeciej odmiany polietylenu. Wytwarza się ją i przez polimeryzację etylenu pod stosunkowo niskim ciśnieniem, w obecności katalizatorów o nie ujawnionym dotychczas składzie, i Właściwości tak otrzymywanego polimeru są pośrednie między t właściwościami polietylenu wysoko- i niskociśnieniowego. Wyni- | kają one z jego struktury, która jest mniej rozgałęziona niż PEmg, ale ma nieco więcej odgałęzień bocznych od PEdg (rys. 19). Dla nowej odmiany przyjęto nazwę liniowy polietylen małej gęstości (w skrócie LPEmg). W porównaniu z polietylenem wysokociśnieniowym odznacza się on korzystniejszymi właściwościami mechanicznymi, większą udarnością (szczególnie w niskich temperaturach) oraz wyższą odpornością cieplną. Gęstość LPEmg wynosi 0,917-0,935 g/cm3. Produkuje się z niego folię, jakkolwiek można wytwarzać także kształtki wtryskowe. Powodem dużego zainteresowania liniowym polietylenem małej gęstości jest wyjątkowo duża szczelność folii z LPEmg. Umożliwia to zmniejszenie jej grubości o 1/3 w stosunku do folii z PEmg bez pogorszenia wytrzymałości mechanicznej i przepuszczalności. Przewiduje się, że LPEmg będzie stopniowo zastępował polietylen wysokociśnieniowy, pomimo że koszty jego wytwarzania są o 15-30°/o wyższe od kosztów produkcji najtańszych typów PEmg,