Przepuszczalność światła widzialnego przez niezabarwiony polistyren S wynosi 88-90%, natomiast dla ultrafioletu wartość ta jest dużo niższa. Duży wpływ na zmianę właściwości mechanicznych wywierają czynniki zewnętrzne. Na rysunku 54 przedstawiono zmiany naprężenia zrywającego podczas starzenia naturalnego omawianego tworzywa. Linia przerywana pokazuje zmianę wytrzymałości na rozciąganie próbek przechowywanych w ciemnym pokoju i w jednakowej temperaturze, natomiast linią ciągłą pokazano zmiany dla próbek eksponowanych na stacji klimatycznej, a więc poddanych działaniu słońca, wilgoci, zmiennych temperatur itp. Niekorzystne zmiany wynikające ze starzenia naturalnego można zmniejszyć dodając do tworzywa substancje barwiące, zwłaszcza sadzę,
Polistyren S jest odporny na działanie rozcieńczonych i stężonych kwasów, zasad i soli nieorganicznych, natomiast rozpuszcza 1 się dość łatwo w wielu rozpuszczalnikach organicznych, jak: aceton, benzen, toluen, octan etylu, chloroform, tetrachlorek węgla. Przepuszczalność pary wodnej przez folię polistyrenową jest mniejsza niż w przypadku większości folii z innych tworzyw sztucznych. Dużo łatwiej przenikają przez tę folię gazy, a szczególnie dwutlenek węgla i wodór. Wyroby z polistyrenu S są dopuszczone do stykania się z produktami spożywczymi, z wyjątkiem tłuszczów i alkoholi.
Ponad 90% polistyrenu niskoudarowego przerabia się metodą wtrysku. Wyroby mogą być. formowane zarówno na wtryskarkach ślimakowych jak i tłokowych. Surowcem do przetwórstwa jest granulat odpowiednio przygotowany przez producenta. Zawiera on zwykle 1-2% plastyfikatora. Wprowadzenie większych ilości zmiękczacza tylko w niewielkim stopniu poprawia właściwości w temperaturze pokojowej, natomiast wyraźnie obniża wytrzymałość cieplną tworzywa. W celu ułatwienia przetwórstwa dodaje' się do granulatu niewielkie ilości środków smarujących, najczęściej stearynian wapnia.
Leave a reply