Wzrost zawartości wilgoci powoduje zwiększenie udarności i elastyczności poliamidów (rys. 75). Zmniejsza się natomiast wytrzymałość na rozciąganie i moduł sprężystości (rys. 76). Dlatego też, podając wyniki badań wytrzymałościowych poliamidów, należy 140 każdorazowo określić zawartość wody w próbkach poddawanych badaniom. Najczęściej.badania te wykonuje się na próbkach o zawartości wilgoci wynoszącej 0,2% [próbki suche) lub 2,5% {próbki mokre).
Właściwości elektryczne poliamidów w stanie wysuszonym są dobre, jednak ze wzrostem zawartości wody ulegają wyraźnemu pogorszeniu. Tak na przykład oporność właściwa skrośna próbek po moczeniu przez 24 godziny w wodzie obniża się z 1011-10n do 10G-10’Q’m. Znaczna chłonność wilgoci powoduje, że na powierz- ćhni wyrobów nie gromadzą się ładunki elektryczne, a więc tworzywo nie wykazuje właściwości elektrostatycznych. Ze względu na częściowo krystaliczną strukturę topnienie poliamidów zachodzi w wąskim przedziale temperatury, na przykład poliamidu 6.6 w zakresie 255-260°C, a poliamidu 6 w przedziale 215-220°C. Zakres temperatury użytkowania omawianych tworzyw rozciąga się od-40 do +100°C. Górna granica stosowalności poliamidów jest ograniczona ich szybkim utlenianiem się w temperaturach wyższych od 100°C. W atmosferze beztlenowej maksymalna temperatura pracy ciągłej wynosi 130°C. Duża różnica temperatury pomiędzy wtryskiwanym tworzywem a formą powoduje występowanie dużych naprężeń wewnętrznych, które można usunąć wy- grzewając wytworzone wyroby (np. w oleju) w temperaturze 150–160°C, a następnie wolno ochładzając do temperatury 60-80°C.
Leave a reply