Zawartość zmiękczaczy w paście PVC

Zawartość zmiękczaczy w paście PVC waha się najczęściej w granicach 30-50°/o, a niekiedy nawet do 70%. Podstawową właściwością przetwórczą pasty, decydującą o technologii przetwórstwa i kierunku zastosowania jest lepkość i jej stabilność w czasie przechowywania. Konieczność zapewnienia paście płynności, odpowiedniej dla danej metody przetwórstwa, jest często w sprzeczności z wymaganiami uzyskania gotowego wyrobu o niezbyt dużym stopniu zmiękczenia. Dlatego też celem przejściowego zmniejszenia lepkości podczas przetwórstwa, dodaje się niekiedy do pasty obojętnych {wobec polimeru) łatwo lotnych rozcieńczalników, na przykład benzynę. Rozcieńczalniki te ulatniają się całkowicie w procesie żelowania. W celu usunięcia nie zhomo- genizowanych aglomeratów cząstek składników stałych, przepuszcza się pastę przez ucieraczkę trójwalcową, a następnie odpowietrza pod próżnią.

Przez nałożenie i zżelowanie warstwy pasty PVC, na podkładzie tkaninowym, najczęściej bawełnianym, jutowym lub z włókien syntetycznych, otrzymuje się wyroby powlekane. Wzmocnienie tkaniną zmniejsza rozciągliwość wytworzonej powłoki polichlorku winylu), lecz zwiększa jednocześnie jej wytrzymałość na rozdzieranie po nacięciu, której niska wartość stanowi istotną wadę wszystkich folii z tworzyw sztucznych. Ze względu na trudność usunięcia pęcherzyków powietrza i zaabsorbowanej wilgoci z grubszych warstw pasty podczas żelowania, a także w celu podwyższenia jakości wyrobów, stosuje się kilkakrotne powlekanie tkaniny. Każda warstwa ma inny skład i spełnia inną funkcję w gotowym wyrobie. Warstwa podkładowa (o dużej zawartości zmiękczacza) zwiększa przyczepność powłoki PVC do podłoża. Warstwy środkowe zawierają najwięcej napełniacza, natomiast warstwa wierzchnia (o dużej zawartości polimeru) nadaje gładkość i tzw. „suchy dotyk” powierzchni wyrobu.