Nakładanie powłok metodą natrysku płomieniowego

Nakładanie powłok metodą natrysku płomieniowego lub nanoszenia fluidyzacyjnego prowadzi się najczęściej przy użyciu poliamidu 11 i 12, ze względu na małą chłonność wilgoci tych typów tworzyw oraz dlatego, że ich temperatury topnienia są dużo niższe od temperatur topnienia poliamidów 6 i 6.6. Proces ten przeprowadza się głównie w celu zabezpieczenia powierzchni metali przed korozją.

Przed nałożeniem poliamidu powierzchnia metalu powinna być dokładnie oczyszczona i odtłuszczona. W celu uzyskania dobrej przyczepności powłoki do podłoża, wyroby o grubości powyżej 3 mm należy wstępnie podgrzać do temperatury wyższej od temperatury topnienia poliamidu. Proszek używany do nanoszenia powinien być wysuszony do zawartości wilgoci poniżej 0,1% i pozbawiony monomerów. Zaletą powłok z poliamidów jest ich odporność na ścieranie. Jak wykazały badania, nałożona powłoka o grubości 80-100 pm nie wykazała widocznych zmian powierzchni po 1 min cykli posuwisto-zwrotnych obciążnika o nacisku 0,5 MPa. Odporność powłok na ścieranie można jeszcze zwiększyć przez dodanie do poliamidu dwusiarczku molibdenu.

Polimeryzacja w formach jest stosowana do otrzymywania dużych zbiorników lub wyrobów wewnątrz pustych. Proces prowadzi się w formach o wymiarach i kształtach produktu. Formy takie napełnia się odpowiednią ilością monomeru z dodatkiem katalizatorów i aktywatorów. W wyniku szybko przebiegającej polimeryzacji otrzymuje się wyroby o jednorodnej i drobnokrysta- licznej strukturze, a więc zapewniającej dobre właściwości wytrzymałościowe.