Odporność polipropylenu

Odporność polipropylenu na działanie czynników chemicznych jest bardzo dobra. W temperaturze pokojowej jest on praktycznie odporny na działanie kwasów, zasad i soli oraz rozpuszczalników organicznych. Jedynie silne utleniacze, jak na przykład 100°/ 86 oleunm siarkowe lub dymiący kwas azotowy, atakują go w tej temperaturze. Omawiane tworzywo rozpuszcza się na gorąco w węglowodorach aromatycznych (np. w benzenie i toluenie).

Mniejsza odporność na działanie czynników atmosferycznycn powoduje, że polipropylen łatwiej ulega procesowi starzenia niż polietylen. Zapobiega się temu zjawisku przez wprowadzenie stabilizatorów do tworzywa. Przepuszczalność par i gazów jest podobna do przepuszczalności polietylenu. Najogólniej można stwierdzić, że polipropylen ma lepsze właściwości mechaniczne (rys. 30) i wyższą odporność cieplną od polietylenu, natomiast polietylen odznacza się niższą temperaturą zeszklenia, większą udarnością w ujemnych temperaturach i lepszą odpornością na starzenie.

Polipropylen, jako typowe tworzywo termoplastyczne, prze- arza się najczęściej metodą wtrysku i wytłaczania. Ze względu a szeroki zakres ciśnienia i temperatury, w których może być ormowany jest tworzywem łatwym w przetwórstwie. Należy jed- ak zwracać uwagę, aby podczas formowania nie przekraczać cmperatury 270°C, ponieważ powyżej tej temperatury następuje ybki proces degradacji polimeru.