PIGMENTY I BARWNIKI

Wymagane zabarwienie tworzyw sztucznych uzyskuje się p użyciu środków barwiących, jakimi są pigmenty i barwniki. Środki barwiące do tworzyw dzieli się zwyczajowo na trzy grupy:

– pigmenty organiczne (stosowane najczęściej),

– pigmenty nieorganiczne, metaliczne i węglowe,

– rozpuszczalne barwniki organiczne.

Ponadto do środków barwiących zaliczane są zwykle tzw. fiu oryzujące środki rozjaśniające, zwane również rozjaśniaczami lub wybielaczami optycznymi. Substancje te mają budowę podobn do budowy pigmentów i barwników organicznych oraz podobne właściwości użytkowe i metody stosowania.

W przeciwieństwie do pigmentów barwniki są całkowicie rozpuszczalne w tworzywie i w związku z tym umożliwiają otrzymy- nie wybarwienia przezroczystego. Pigmenty wykazują zdolność barwienia w stanie nie rozpuszczonym. Charakterystyczną ich cechą jest tzw. siła krycia, czyli zdolność wytwarzania wybarwień nieprzezroczystych. Siła krycia pigmentów zależy od ich rodzaju, struktury i stopnia rozdrobnienia. Pigmenty o odpowiednio wysokiej sile krycia (np. biel tytanowa) zabarwiają tworzywa z wytworzeniem kryjących efektów barwnych. Należy równocześnie zaznaczyć, że w tworzywach przezroczystych, jak polistyren i inne, wiele pigmentów organicznych w małych stężeniach (0,1% i mniejszych) daje wybarwienia przezroczyste lub silnie przeświecające. Podobne efekty dają także niektóre pigmenty nieorganiczne o wysokim stopniu rozdrobnienia. '