Stosowane są powszechnie cztery podstawowe metody polime- yzacji, a mianowicie:
– polimeryzacja w masie (polimeryzacja blokowa),
– polimeryzacja perełkowa (polimeryzacja suspensyjna),
– polimeryzacja w roztworze.
Polimeryzacja w masie jest prowadzona w czystym, ciekłym onomerze, najczęściej z dodatkiem rozpuszczalnego w nim inicja- ora. W wyniku tego procesu uzyskuje się jednolitą masę polime- u (blok), zachowującą kształt naczynia, w którym przeprowadzo- o polimeryzację.
Proces polimeryzacji perełkowej, zwanej także polimeryzacją uspensyjną lub polimeryzacją w zawiesinie, prowadzi się nastę- ująco:’monomer z rozpuszczonym w nim inicjatorem poddaje się
Tworzywa sztuczne mechanicznemu rozproszeniu (poprzez intensywne mieszanie) w . wodzie zawierającej tzw. koloid ochronny, którym mogą być na przykład żelatyna, metyloceluloza lub inne substancje. W takie mieszaninie tworzą się bardzo małe krople monomeru, które z powodu obecności koloidu ochronnego nie ulegają wzajemnemu zlepianiu. Wewnątrz każdej z tych kropel przebiega jakby w miniaturze polimeryzacja blokowa pod wpływem inicjatora rozpuszczonego w' monomerze, lecz nierozpuszczalnego równocześnie wodnym środowisku reakcji. Spolimeryzowane krople twórz „perełki” polimeru o średnicy 0,1 -f-2 mm.
Leave a reply