PRODUKCJA TWORZYW SZTUCZNYCH W POLSCE I NA ŚWIECIE

Tworzywa sztuczne odgrywają coraz ważniejszą rolę w przemyśle i w życiu codziennym. Stosowanie ich staje się coraz bardziej powszechne i przestano już uważać tworzywa za materiały zastępcze, zaś w niektórych przypadkach są one materiałami niezastąpionymi. Długo należało czekać, aby te stwierdzenia stały się rzeczywistością. '

Związek organiczny w reakcji chemicznej otrzymał po raz pierwszy uczony niemiecki Wóhler w 1828 r. Substancją tą był mocznik. Pomimo że przeprowadzono potem polimeryzację styrenu i izobutylenu oraz syntezę poliestrów, nie miało to jednak wpływu na większe zainteresowanie się wielkocząsteczkowymi związkami organicznymi otrzymywanymi sztucznie. W latach 1850-1900 podjęto pierwsze w skali przemysłowej próby modyfikacji chemicznej naturalnych związków wielkocząsteczkowych i wprowadzono na rynek takie tworzywa, jak celuloid i gala lit.

Wytwarzanie polimerów całkowicie syntetycznych i wykorzystanie ich w praktyce zaczęło się dopiero w bieżącym stuleciu. Za przełomową datę w historii produkcji tworzyw sztucznych uważa się powszechnie rok 1909, w którym BAEKELAND otrzy- mał patent na wytwarzanie lanych żywic fenolowo-formaldehy- dowych. Od tego czasu nastąpił niekończący się rozwój produkcji tworzyw, który trwa w dalszym ciągu. W historii tego rozwoju były okresy wyróżniające się szczególnie. Należą do nich:

– a) lata II wojny światowej, gdy brak surowców naturalnych zmusił przemysł do szukania innych materiałów zastępczych,

– b) połowa lat pięćdziesiątych, kiedy ZIEGLER i NATTA zastosowali związki metaloorganiczne w charakterze katalizatorów reakcji polimeryzacji,

– c) lata sześćdziesiąte, które zapisały się w historii produkcji tworzyw sztucznych ważnymi osiągnięciami zarówno ze względu na wprowadzenie do produkcji wielu nowych polimerów, jak również wyraźnym skróceniem czasu od momentu otrzymania tworzywa w laboratorium do uruchomienia jego produkcji przemysłowej.