Rozjaśniacze optyczne

Rozjaśniacze optyczne, wprowadza się do prawie bezbarwnego lub jasno zabarwionego tworzywa o odcieniu pastelowym w ęelu zwiększenia jego pozornej jasności. Działanie ich polega na przemianie niewidzialnego promieniowania ultrafioletowego (zawartego np. w świetle dziennym) na błękitne promieniowanie widzialne, które kompensuje żółtawe zabarwienie tworzywa i zwiększa natężenie światła widzialnego emitowanego przez tworzywo. Prawie bezbarwne tworzywo daje wówczas wrażenie „jaskrawej bieli”, a tworzywo o barwie pastelowej zyskuje na żywości i czystości odcienia. Wywołany w ten sposób efekt nosi nazwę rozjaśnienia optycznego.

Środki optyczne rozjaśniające są prawie bezbarwne, nie powodują więc przyciemnienia tworzywa, jak w przypadku użycia pigmentów niebieskich do korygowania bieli. Stosowanie omawianych środków wpływa tylko w niewielkim stopniu na koszty tworzywa, gdyż odznaczają się one bardzo dużą wydajnością. Przeciętnie do tworzyw sztucznych przezroczystych dodaje się około 0,05/ rozjaśniacza optycznego.

Pigmenty nieorganiczne używane do barwienia tworzyw są związkami nieorganicznymi otrzymywanymi przede wszystkim syntetycznie. Do najczęściej stosowanych należą: biel tytanowa, biel’cynkowa, litopon, pigmenty kadmowe (żółcienie, oranże i czerwienie), pigmenty chromowe (żółcienie i oranże), zieleń chromowa, pigmenty żelazowe (czerwienie, czernie), błękit ultramarynowy. '

Pod względem zużycia i zakresu stosowania do barwienia różnych tworzyw sztucznych pierwsze miejsce zajmują biele. Wynika to stąd, że przy barwieniu tworzyw pigmentami organicznymi dla uzyskania efektów kryjących stosuje się niemal zawsze mniejszy lub większy dodatek bieli. Rozjaśniają one jednocześnie barwę, dzięki czemu uwidocznia się właściwa pigmentom organicznym żywość barwy. Poza tym biele dodawane są także do niektórych pigmentów nieorganicznych.