ŚRODKI SMARUJĄCE

W celu ułatwienia przetwórstwa tworzyw sztucznych wprowadza się do nich środki smarujące. Działanie tych środków jest wszechstronne: zmniejszają tarcie wewnętrzne materiału (poprawiając tym samym jego płynność), obniżają przyczepność tworzywa do gorących powierzchni elementów maszyn przetwórczych, wpływają korzystnie na stabilność termiczną tworzywa w warunkach | przetwórstwa.

Przez odpowiedni dobór środków smarujących można ułatwić zdyspergowanie pigmentów i napełnia czy w tłoczywie oraz poprawić połysk i jakość powierzchni wyprasek. Niewaściwe dobranie środków smarujących oraz użycie ich w nadmiernej ilości może prowadzić do zakłóceń w procesie przetwórstwa i wystąpienia wad wyrobów,, jak pogorszenie właściwości wytrzymałościowych, „wykwitanie” smaru na powierzchni itp. Środki smarujące wprowadza się najczęściej do tłoczyw termoutwardzalnych i mieszanek PVC.

Pod względem budowy chemicznej można podzielić najczęściej stosowane środki smarujące na następujące grupy:

– węglowodory (parafiny naturalne i syntetyczne, woski polietylenowe)

– kwasy tłuszczowe i ich pochodne {kwas stearynowy, mie szanina kwasu stearynowego z kwasem palmitynowym, stearynian cynku, wapnia i glinu, amid kwasu stearynowego) „

– alkohole tłuszczowe (alkohol palmitynowy i stearylowy)

– estry (woski naturalne, jak np. woski typu Montana lub

Carnauba, woski syntetyczne, stearynian butylowy i ok- tylowy, monostearynian gliceryny).