Podstawowymi składnikami tłoczyw poliestrowych są: żywica poliestrowa, napełniacz wzmacniający (włókno szklane), napeł- niacz proszkowy, utwardzacze, dodatki antyadhezyjne i smarujące, środki barwiące. Obecność środka antyadhezyjnego (stearyniany cynku lub wapnia, dwusiarczek molibdenu) w składzie tłoczywa nie jest wystarczająca i przy prasowaniu na gorąco stosuje się dodatkowo raz na kilkanaście cykli prasowniczych środki rozdzielające powiokotwórcze, na przykład woski lub silikony.
Tłoczywa poliestrowe wykazują wiele cennych zalet zarówno w zakresie właściwości technologicznych, jak i charakterystyki gotowych wyprasek. W .stosunku do tłoczyw fenolowych i aminowych charakteryzują się one lepszym płynięciem w warunkach prasowania, wymagają o 50-70% krótszego czasu utwardzania i znacznie niższych ciśnień formowania, co umożliwia prasowanie elementów o stosunkowo dużych wymiarach gabarytowych. Wypraski z tłoczyw poliestrowych odznaczają się bardzo dobrymi właściwościami mechanicznymi i elektrycznymi, stabilnością kształtów i nieznaczną chłonnością wody.
Z tłoczyw poliestrowych wytwarza się (metodą prasowania lub wytrysku) elementy izolacyjne do prądów wysokiego napięcia (np. 5 kV), obudowy silników elektrycznych, elementy zminiaturyzowanych aparatów radiowych i telewizyjnych, korpusy wiertarek, pomp i odkurzaczy, wirniki i obudowy wentylatorów, elementy wyposażenia samochodów, obudowy maszyn biurowych (rys. 144).
Leave a reply