Tworzywa termoutwardzalne

Tworzywa termoutwardzalne podczas ogrzewania początkowo miękną, lecz przetrzymane w podwyższonej temperaturze utwardzają się nieodwracalnie. W wyniku utwardzenia stają się nietop- liwe i nierozpuszczalne. Mogą być więc kształtowane tylko jednokrotnie. Najważniejszymi przedstawicielami tej grupy tworzyw są fenoplasty i aminoplasty.

Tworzywa chemoutwardzalne ulegają utwardzeniu już w temperaturze pokojowej pod wpływem działania specjalnych substancji zwanych utwardzaczami. Reakcja ta przebiega z większą prędkością w temperaturach podwyższonych. Najczęściej stosowanymi tworzywami chemoutwardzalnymi są żywice poliestrowe (nienasycone) i epoksydowe.

Klasyfikacja technologiczna nie jest podziałem idealnym i całkowicie jednoznacznym. Tak na przykład polipropylen, który jest .zaliczany do grupy plastomerów (jako tworzywo termoplastyczne), wykazuje maksymalne wydłużenie powyżej 100% (ok. 600-800%) podczas próby rozciągania w temperaturze pokojowej. Takie zachowanie się polipropylenu podczas próby rozciągania mogłoby stanowić podstawę zaliczenia tego tworzywa do grupy elastomerów, jednak właściwości przetwórcze polipropylenu wskazują na to, że jest to typowe tworzywo termoplastyczne. Maksymalne wydłużenie powyżej 100% wykazują również takie tworzywa termoplastyczne, jak polietylen i poliuretany, przeznaczane do przetwórstwa metodą wtrysku. Ze względu na tę właściwość poliuretany wtryskowe nazywane są również termoplastycznymi elastomerami poliuretanowymi.