Wszystkie tutaj omówione właściwości oraz mały współczynnik tarcia powodują, że poliamidy są uważane za dobre tworzywa konstrukcyjne i szeroko stosowane w przemyśle. Znaczne polepszenie ich właściwości można uzyskać przez dodatek ciętego włókna szklanego, grafitu lub 'dwusiarczku molibdenu.
Ze względu na szeroki zakres stosowania poliamidów, metody przetwórstwa tych tworzyw są bardzo różne. Do najważniejszych należy zaliczyć: wtrysk, wytłaczanie, nakładanie powłok, polimeryzację w formach, odlewanie odśrodkowe oraz wytwarzanie włókien.
Duża chłonność wody, wąski zakres temperatury przetwórstwa, łatwość utleniania się oraz duża płynność stopu w warunkach przetwórstwa powodują, że poliamidy stwarzają wiele problemów przetwórczych. Wymagają one starannego przygotowania i specjalnego oprzyrządowania przy przetwórstwie (dokładne suszenie, dysze samozamykające, wytłaczanie do atmosfery beztlenowej).
Bezpośrednio po uformowaniu wypraski z poliamidu wykazują nie najlepsze właściwości udarnościowe. Dopiero po klimatyzacji uzyskują one właściwą sobie elastyczność. Dlatego też wyroby z poliamidów przed użytkowaniem powinny być przechowywane w warunkach, w jakich będą eksploatowane. Pozwoli to na uzyskanie odpowiednich właściwości i wymiarów, które zależą od zawartości wody w tworzywie.
Ważnym kierunkiem zastosowania poliamidów jest włókiennictwo. Włókna z tego tworzywa otrzymuje się trzema metodami- są to:
– przędzenie stopu przez dysze w atmosferze azotu,
– przędzenie na mokro w kąpieli koagulującej,
– przędzenie na sucho roztworu poliamidu w strumieniu gorącego powietrza (włókno powstaje w wyniku odparowania rozpuszczalnika)).
Leave a reply