Wypraski z tłoczyw

Wypraski z tłoczyw, melaminowych odznaczają się w porównaniu do mocznikowych wyższą wytrzymałością cieplną, lepszą odpornością na działanie wody i chemikaliów oraz mniejszą wrażliwością na zmiany temperatury przetwórstwa. Dopuszczalna temperatura stałej pracy kształtek melaminowych wynosi 100–120°C, natomiast mocznikowych około 80°C.

Ostatnio na coraz większym znaczeniu zyskują modyfikowane tłoczywa melaminowe. W porównaniu ze standardowymi tło czywami aminowymi odznaczają się one korzystniejszymi właściwościami mechanicznymi, a zwłaszcza większą odpornością cieplna. Do modyfikowania tych tłoczyw stosuje się najczęściej feno- plasty, poliamidy i kauczuki. Nowoczesne modyfikowane tłoczywa melaminowe z napełniaczami mineralnymi nie ustępują pod względem wytrzymałości mechanicznej odpowiednim tłoczywom fenolowym. Wytwarzane z nich wyroby mogą być trwale użytkowane w temperaturze 150-170°C.

Zastosowanie tłoczyw mocznikowych i melaminowych (napełnionych celulozą) jest w zasadzie bardzo .podobne. Wszystkie przedmioty wykonywane z tłoczywa melaminowego mogą być zazwyczaj wytwarzane również z tłoczywa mocznikowego. Jedynie w niektórych przypadkach, gdy stawiane są zaostrzone wymagania w stosunku do gotowego wyrobu, trzeba stosować tłoczywa melaminowe. Z omawianych tłoczyw wytwarza się drobną galanterię, artykuły gospodarstwa domowego i sprzęt elektrotechniczny. Zastosowanie tych tłoczyw w elektrotechnice jest bardzo szerokie. Przewyższają one pod względem właściwości elektrycznych zwykłe tłoczywa fenolowe, szczególnie w zakresie odporności na łuk elektryczny i prądy pełzające. Drugą ich zaletą w porównaniu z fenoplastami jest przeświecalność i możliwość barwienia na różne kolory. Zalety te spowodowały, że tłoczywa aminowe napełnione celulozą zastępują z powodzeniem fenoplasty, przy wyrobie aparatów telefonicznych, gniazdek ściennych, wyłączników, wtyczek i różnorodnej galanterii elektrotechnicznej (rys. 139).

W charakterze napełniaczy do technicznych tłoczyw aminowych (melaminowych) stosuje się głównie włókno szklane i azbestowe oraz mączkę kamienną. Tłoczywa te, napełnione zwłaszcza włóknem szklanym, używane są do wytwarzania różnych elementów dla potrzeb elektrotechniki. Mniej istotne są w tym. przypadku właściwości dekoracyjne tłoczywa, jak barwa i przejrzystość, natomiast podstawowe znaczenie ma wytrzymałość mechaniczna i elektryczna oraz odporność cieplna.

Krajowe tłoczywa mocznikowe są produkowane pod nazwami handlowymi Polamin i Urepol, natomiast melaminowe- Polo- mel, Merkapol i Merepoł. Wytwarzają je ZTS „Gamrat-Erg” w Jaśle, ZTS „Erg” w Pustkowie i ZTS „Pronit-Erg” w Pionkach.

Wytwarzane w kraju tłoczywa aminowe, podobnie jak fenolo- we, oznaczane są symbolami literowymi, określającymi rodzaj żywicy i napełniacza: MF- żywica melaminowa, UF- żywica mocznikowa, MUF- żywica melaminowo-mocznikowa (symbole napełniaczy jak w fenoplastach, a ponadto C- celuloza). Podobnie jak w przypadku tłoczyw' fenolowych dzieli się je również w zależności od przeznaczenia na pięć grup (A, B, C, D, E). Właściwości krajowych tłoczyw aminowych podano w tabeli 22.