ŻYWICE POLIESTROWE

Poliestry są wielkocząsteczkowymi estrami wielozasadowych kwasów organicznych i wielowodorotlenowych alkoholi. Rozróżnia się zwykle cztery podstawowe rodzaje tych tworzyw:

– żywice alkidowe,

– termoplastyczne poliestry nasycone,

– poliestry do wytwarzania poliuretanów,

– poliestry nienasycone.

Żywice alkidowe stanowią utwardzalny produkt reakcji i kwasów dwuzasadowych, głównie bezwodnika ftalowego, z alkoholami wielowodorotlenowymi (gliceryną lub pentaerytrytem), modyfikowany zwykle nienasyconymi kwasami tłuszczowymi. Stosowane są jako żywice lakiernicze do produkcji- lakierów piecowych i schnących na powietrzu.

Termoplastyczne poliestry nasycone s,ą związkami wielkocząsteczkowymi o budowie liniowej i temperaturze topnienia powyżej 200°C, otrzymywanymi w wyniku polikondensacji kwasów dwuzasadowych z alkoholami dwuwodorotlenowymi (glikolami), na przykład kwasu tereftalowego z glikolem etylenowym. Metodą formowania ze stopu wytwarza się z nich włókna syntetyczne (produkty krajowe- Elana, Tor len) lub folie (produkt krajowy- Estrofol). W latach sześćdziesiątych uruchomiono również produkcję termoplastycznych poliestrów przeznaczonych do wtrysku i wytłaczania, które oparte są na politereftalanach (rozdz. II. 9).

Poliestry do poliuretanów (produkt krajowy- Poles) mają budowę liniową lub rozgałęzioną i przez sieciowanie izocyjanianami tworzą pianki, powłoki lakierowe, kleje, włókna i kauczuki poliuretanowe.

Poliestry- nienasycone należą do grupy tworzyw chemoutwar- dzalnych. Są to poliestry o budowie liniowej otrzymywane przez kondensację bezwodników nienasyconych (głównie bezwodnika maleinowego z glikolami. Ulegają one utwardzeniu w wyniku kopolimeryzacji z monomerami nienasyconymi (przeważnie ze styrenem) w obecności inicjatora. Roztwór nienasyconego poliestru w takim monomerze nosi nazwę żywicy poliestrowej nienasyconej, zwanej zwyczajowo żywicą poliestrową. '