Zastosowanie tłoczyw fenolowych

Zastosowanie tłoczyw fenolowych jest uwarunkowane typem tłoczywa. Przykłady różnych wyrobów wytwarzanych z tych tłoczyw przedstawiono na rysunkach 135 i 136. Najpoważniejszy obecnie kierunek zastosowań tłoczyw fenolowych stanowi produkcja wyrobów elektroizolacyjnych. Tłoczywa przeznaczone do tego celu są oparte przede wszystkim na napełniaczach mineralnych i zawierają często żywicę fenolowo-anilinową. Produkuje się z nich różnorodne kształtki dla potrzeb elektrotechniki, radiotechniki i teletechniki, jak: gniazda, wtyczki, cewki, wyłączniki, elementy styczników, płyty, tablice, obudowy aparatów elektrycznych itp.

Z najpospolitszych tłoczyw fenolowych, jakimi są tłoczywa napełnione mączką drzewną, wytwarza się przedmioty powszechnego użytku, wyroby galanteryjne, elementy elektrotechniczne (wtyczki, gniazdka, wyłączniki), obudowy przyrządów pomiarowych i aparatów telefonicznych oraz inne wyroby, w stosunku do których nie ma się specjalnych wymagań mechanicznych, cieplnych, czy elektrycznych.

Tłoczywa z napełniaczem skrawkowym i włóknistym, stosuje się do produkcji wyrobów o wysokiej wytrzymałości mechanicznej (części maszyn i urządzeń). Z tłoczyw opartych na włóknie azbestowym z dodatkiem napełniaczy metalicznych (opiłki mosiężne) wytwarzane są wyroby o dużej odporności na ścieranie i jednocześnie dobrym przewodnictwie cieplnym, jak tarcze sprzęgłowe, okładziny hamulcowe itp.

Do produkcji elementów narażonych na działanie wysokich temperatur stosuje się tłoczywa napełnione azbestem lub grafi- tem. Wyroby cienkościenne narażone na uderzenia i wstrząsy, zwłaszcza z dużymi ząpraskami metalowymi, otrzymuje się z tłoczyw zawierających żywicę fenolową modyfikowaną kauczukiem.