POSTACIE HANDLOWE TWORZYW SZTUCZNYCH

Do przetwórstwa na wyroby gotowe dostarcza się zwykle tworzywa sztuczne w postaci żywic, tłoczyw lub półwyrobów (półfabrykatów). Żywice sztuczne mogą występować jako tzw. żywice techniczne do bezpośredniego przetwórstwa lub stanowić surowiec wyjściowy do wytwarzania tłoczyw, laminatów, farb i lakierów, klejów i kitów, past lub kompozycji proszkowych do otrzymywania powłok itp.

Żywice techniczne są dostarczane użytkownikom w postaci cieczy o różnej konsystencji, najczęściej gęstopłynnej. W skład ich mogą wchodzić niekiedy różne środki pomocnicze, jak napełniacze, zmiękczacze, pigmenty lub barwniki itp. W zależności od przeznaczenia rozróżnia się następujące rodzaje żywic technicznych:

– a) żywice lane (odlewnicze) do wytwarzania odlewów,

– b) żywice do produkcji gotowych wyrobów z tworzyw wzmocnionych włóknem szklanym (laminatów) metodą formowania niskociśnieniowego,

– C) żywice do bezpośredniego wytwarzania powłok ochronnych na metalach,

– d) żywice do klejenia różnych materiałów,

– e) żywice do wykonawstwa rdzeni w przemyśle odlewniczym,

– f) żywice do impregnacji różnych materiałów.

Tłoczywa są to półprodukty do formowania wyrobów z tworzyw – sztucznych pod ciśnieniem i w podwyższonej temperaturze. Otrzymuje się je z żywic sztucznych z dodatkiem napełniaczy i innych ' środków pomocniczych. Mogą one mieć postać proszku, granulek, krajanki lub skrawków tekstylnych nasyconych żywicą. Tłoczywa, z tworzyw termoplastycznych (np. z polietylenu) są nazywane zwyczajowo granulatem i przetwarza się je przede wszystkim metodą wtrysku lub wytłaczania. Przetwórstwo tłoczyw z tworzyw ermoutwardzalnych (np. tłoczyw fenolowych) prowadzi się meto- ’ą prasowania lub wtrysku. Wyroby otrzymywane z tłoczyw no- ą nazwę wyprasek.