Przetwórstwo poliwęglanu

Przetwórstwo poliwęglanu jest jednym z najtrudniejszych spośród wszystkich tworzyw sztucznych. Najczęściej przerabia się go metodą wtrysku. Folie poliwęglanowe otrzymuje się przez odlewanie z roztworu. Granulat musi być dokładnie wysuszony przed przetwórstwem, przy czym zawartość wody w tworzywie nie może przekroczyć 0,015°/#. Wymaga to długotrwałego suszenia i zabezpieczania przed wchłanianiem wilgoci, nawet podczas przetwórstwa.

Dokładność wysuszenia surowca przy przetwórstwie poliwęglanu jest dlatego tak istotną sprawą, gdyż w temperaturach powyżej 240°C następuje hydroliza polimeru, tj. rozkład pod wpływem wody. Wyroby otrzymane z granulatu zawierającego wodę mają wprawdzie kształt bez zastrzeżeń, lecz są matowe

Powszechne stosowanie poliwęglanu jest ograniczone ze względu na stosunkowo wysoką cenę w porównaniu z innymi tworzywami. Tym niemniej, w niektórych przypadkach trudno sobie wyobrazić zastąpienie go innym materiałem. Zadecydowały o tym doskonałe właściwości mechaniczne, elektryczne i cieplne poliwęglanu, a zwłaszcza wysoka udarność, szeroki zakres temperatury pracy i stabilność właściwości elektrycznych w tym zakresie. Poliwęglan jest stosowany przede wszystkim:

– w elektrotechnice i elektronice do produkcji styków, przełączników, wtyczek, części maszyn matematycznych, osłon ochronnych na ekrany telewizorów, części central telefonicznych oraz przekładek kondensatorów, izolacji żłobkowej silników elektrycznych i taśm magnetofonowych wykonywanych z folii- w przemyśle maszynowym, samochodowym, lotniczym i foto- optycznym: na części maszyn, obudowy i wirniki pomp, wentylatory, liczniki, obudowy filtrów olejowych (rys, 90), tarcze numerowe aparatów telefonicznych, osłony lamp samochodowych, obudowy świateł pozycyjnych na krawędziach skrzydeł samolotów, części aparatów fotograficznych i kamer filmowych, obudowy lornetek (rys. 91), obudowy rzutników, kasety na filmy, błony filmowe

– do wytwarzania artykułów gospodarstwa domowego, jak naczynia kuchenne, butelki dla niemowląt (rys. 92), pojemniki, obudowy i wirniki młynków do kawy, robotów kuchennych wieloczynnościowych, odkurzaczy oraz wszelkiego innego sprzętu, narażonego na uderzenia podczas pracy.

Z poliwęglanu wykonuje się ponadto opakowania, hełmy ochronne (przemysłowe i sportowe), łuski do amunicji myśliwskiej, części sprzętu wojskowego (rys. 93). Największe jednak za- stosowanie ma poliwęglan do wytwarzania szyb. Są one praktycznie nietłukące, przepuszczają w około 90% światło widzialne oraz odznaczają się doskonałą odpornością na działanie czynników atmosferycznych. Wykonuje się z nich ścianki działowe, drzwi zewnętrzne, szyby w budkach telefonicznych i budynkach użyteczności publicznej, osłony ulicznych lamp oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej (rys. 94), szyby kuloodporne w samochodach specjalnych.