Rozkład pod wpływem światła ma nieco inny charakter niż destrukcja termiczna. Promieniowanie świetlne rozkłada polimer nie powodując prawie wcale zmiany zabarwienia, natomiast bardzo wyraźnie pogarsza właściwości mechaniczne. W celu zapobieżenia procesom rozkładu stosuje się stabilizatory termiczne i stabilizatory świetlne. '
Działanie stabilizatorów termicznych polega na tym, że dodane do tworzywa opóźniają lub przeciwdziałają reakcji odszczepia- nia chlorowodoru, a w przypadku jego wydzielenia wiążą go oraz zapobiegają utleniającym procesom rozpadu. Najczęściej stosowanymi substancjami w charakterze stabilizatorów termicznych PVC są związki cynoorganiczne, związki ołowiu oraz organiczne sole baru, kadmu, wapnia i cynku.
Stabilizatory świetlne natomiast absorbują promieniowanie ultrafioletowe i zamieniają je na mniej szkodliwe dla polimeru promieniowanie długofalowe lub na energię cieplną. Absorbery UV stosuje się w ilości 0,1-0,5%, natomiast substancje barwiące w większych ilościach.
W celu polepszenia właściwości przetwórczych i użytkowych polichlorku winylu) dodaje się do niego oprócz plastyfikatorów i stabilizatorów również środki smarujące. Zwiększają one płynność tworzywa, poprawiają stabilność cieplną podczas przetwórstwa oraz zmniejszają przyczepność PVC do gorących powierzchni metalowych. Ponadto, odpowiednio dobrana ilość środków smarujących ułatwia dyspersję substancji barwiących i napełniaczy, poprawiając jednocześnie połysk i jakość powierzchni gotowych wyrobów. Wprowadzenie zbyt dużej ilości tych środków powoduje obniżenie właściwości mechanicznych, a nawet wypacanie się smaru na powierzchnię. Najczęściej stosowanymi środkami smarującymi do PVC są: parafiny naturalne (w ilości do 0,7%), parafiny syntetyczne (do 1%), stearynian butylowy i stearynian oktylowy (do 2%).
Wiele zakładów zajmujących się przetwórstwem PVC nie sprowadza tego tworzywa w postaci granulatu, lecz miesza we własnym zakresie polichlorek winylu) z środkami pomocniczymi. Taki sposób postępowania wynika z dwu powodów: po pierwsze z’dużej różnorodności odmian PVC (twardy, półtwardy, miękki, kopo- limery) i po drugie, ten sposób przygotowania tworzywa eliminuje dodatkowe i zarazem niekorzystne ogrzewanie podczas konfekcjonowania go do postaci handlowej.
Leave a reply