Sztywne pianki poliuretanowe

Sztywne pianki poliuretanowe odznaczają się wybitnie niskim przewodnictwem cieplnym (nieosiągalnym przy innych materiałach termoizolacyjnych), znaczną wytrzymałością na ściskanie,1, wysoką zdolnością pochłaniania dźwięków, odpornością na długotrwałe działanie temperatury w zakresie: od-50 do +120°C, bardzo dobrą przyczepnością do innych materiałów. Zależnie od warunków wytwarzania mogą one zawierać 50-90°/o komórek zamkniętych. Pianki tego typu stosuje się głównie w charakterze izolacji termicznej urządzeń i instalacji chłodniczych w transporcie i budownictwie (rys. 158).

W ostatnich latach obserwuje się istotny wzrost zastosowań sztywnych pianek poliuretanowych w postaci konstrukcji przekładkowych i elementów „bezpiecznych” w pojazdach samochodowych.

Kształtki o konstrukcji przekładkowej, czyli konstrukcji typu sandwicz, zbudowane są z lekkiego rdzenia umieszczonego między dwiema okładkami z materiału o dużej wytrzymałości mechanicznej. Tego typu konstrukcje są wyjątkowo lekkie i odznaczają się teoretycznie optymalną sztywnością przy zginaniu. Takie korzystne właściwośći wykazują szczególnie konstrukcje przekładkowe z rdzeniem ze sztywnej pianki poliuretanowej i okładkami z laminatów poliestrowych lub epoksydowych zbrojonych włóknem szklanym względnie węglowym. Stosowane są one coraz częściej w lotnictwie, technice kosmicznej, okrętownictwie, kolejnictwie i budownictwie, a także w specjalnych pojazdach samochodowych. W tym ostatnim przypadku wykonuje się z nich m.iin. zbiorniki do przewozu paliw płynnych w samochodach cysternach, przyczepy kempingowe i nadwozia samochodów chłodni (rys. 159).

Wzrost wymagań odnośnie warunków bezpieczeństwa ruchu drogowego wywołał w latach siedemdziesiątych zapotrzebowanie przemysłu samochodowego na „bezpieczne” zderzaki i inne duże elementy nadwozia. Doprowadziło to m.in. do zastosowania w pojazdach tych części ze sztywnych poliuretanowych pianek integralnych o gęstości 800-1100 kg/m3 (rys. 160). Są one wytwarzane opracowaną specjalnie do tego celu tzw. metodą wtrysku reaktywnego, znaną powszechnie pod nazwą procesu RIM (ang. Reaction Injection Moulding). Aby polepszyć właściwości mechaniczne sztywnych pianek poliuretanowych opracowano następnie technikę wtrysku reaktywnych mieszanek poliuretanowych z na- pełniaczem wzmacniającym, głównie włóknem szklanym (proces RRIM). Ostatnio są one również stosowane do produkcji tzw. „bezpiecznych zderzaków samochodowych” (rys. 160).

Do najbardziej znanych produktów handlowych pianek poliuretanowych wytwarzanych za granicą należą tworzywa produkowane przez f-mę Bayer (RFN) pod nazwami: Bayflex, Moltopren.