Category medicine

Owispol SM (o podwyższonych właściwościach mechanicznych) posiada lepszą wytrzymałość mechaniczną od Owispolu SO. Zalecany jest do stosowania na wyroby, które wymagają obróbki wiórowej. Odznacza się dużym połyskiem i przezroczystością. Wytwarza się z niego galanterię kuchenną i łazienkową, wieszaki do koszul, zabawki, opakowania cienkościenne i jednorazowego użytku, detale techniczne narażone na niewielkie działanie sił zginających i rozciągających oraz na lekkie wstrząsy.

Przepuszczalność światła widzialnego przez niezabarwiony polistyren S wynosi 88-90%, natomiast dla ultrafioletu wartość ta jest dużo niższa. Duży wpływ na zmianę właściwości mechanicznych wywierają czynniki zewnętrzne. Na rysunku 54 przedstawiono zmiany naprężenia zrywającego podczas starzenia naturalnego omawianego tworzywa. Linia przerywana pokazuje zmianę wytrzymałości na rozciąganie próbek przechowywanych w ciemnym pokoju i w jednakowej temperaturze, natomiast linią ciągłą pokazano zmiany dla próbek eksponowanych na stacji klimatycznej, a więc poddanych działaniu słońca, wilgoci, zmiennych temperatur itp. Niekorzystne zmiany wynikające ze starzenia naturalnego można zmniejszyć dodając do tworzywa substancje barwiące, zwłaszcza sadzę,

Mała odporność na uderzenia polistyrenu S spowodowała podjęcie prób modyfikacji tego tworzywa w kierunku zwiększenia udarności. W charakterze modyfikatora zastosowano butadien, którego polimery i kopolimery odznaczają się dużą elastycznością. Jednak próby otrzymania polistyrenu o wyższej udarności przez kopolimeryzację styrenu z butadienem nie dały oczekiwanych wyników, ponieważ otrzymany produkt miał zbyt niską temperaturę płynięcia, przy optymalnej (ze względu na właściwości mechaniczne) ilości butadienu.

Tworzywo to otrzymuje się w procesie polimeryzacji emulsyjnej tetrafluoroetylenu w temperaturze 50-70°C pod ciśnieniem 5 MPa. Politetrafluoroetylen należy do grupy termoplastów o najmniejszej plastyczności. Najważniejszymi zaletami tego tworzywa są:

Tworzywa sztuczne lepsze od właściwości innych typów tworzyw styrenowych. Łączy on w sobie stosunkowo dużą sztywność (moduł sprężystości- patrz tab. 9) z wysoką udarnością (rys. 63), co jest rzadko spotykane wśród tworzyw sztucznych. Wraz z obniżaniem temperatury udamość ABS spada dość wolno, tak że w temperaturach poniżej 0°C, a nawet do- 40°C, przewyższa udarność innych tworzyw styrenowych w temperaturze 20cC. Ponadto udarność kopolimeru ABS nie zależy w zasadzie od kierunku płynięcia tworzywa podczas przetwarzania, jak również od grubości próbki poddawanej badaniu.

W pewnych warunkach polimery mogą ulegać reakcjom roz- adu. Reakcją odwrotną do polimeryzacji jest depolimeryzacja, tóra polegh na termicznym rozpadzie związku wielkocząsteczkowego do postaci czystego monomeru. Procesowi temu ulegają nie- '’ które polimery o strukturze liniowej, jak na przykład 'polistyren lub polimetakrylan metylu. W wyniku rozkładu termicznego tych olimerów< uzyskuje się z wysoką wydajnością (ok. 90%>) odpowiednie monomery (styren, metakrylan metylu.

Zależnie od zastosowanej metody spieniania porowaty PVC można otrzymywać w postaci piankowej lub gąbczastej, tj. z porami zamkniętymi lub otwartymi. Przez dodatek odpowiednich zmiękczaczy można poza tym regulować twardość tego tworzywa, otrzymując w ten sposób zarówno materiały sztywne, jak i elastyczne. Znanych jest kilka metod otrzymywania porowatego PVC, z których najważniejsze są dwie:

Antyutleniacze są stabilizatorami zapobiegającymi utlenianiu się polimerów pod wpływem tlenu powietrza. Działanie ich polega na dezaktywacji wolnych rodników powstających pod wpływem promieniowania ultrafioletowego. Do najczęściej stosowanych an- tyutleniaczy należą pochodne fenolu i aminy aromatyczne. Anty- utleniacze wprowadza się przede wszystkim do kauczuków i polio- lefin.

Formowanie wyrobów z polimetakrylanu metylu prowadzi się metodą wtrysku, wytłaczania, kształtowania próżniowego lub ciśnieniowego oraz w mniejszym stopniu przez polimeryzację blokową. Ze względu na właściwości i przeznaczenie granulaty poli- (metakrylanu metylu dzieli się na trzy grupy: 1) miękkie, 2) półtwarde, 3) twarde. Za podstawę takiego podziału jest przyjmowana zawartość zmiękczacza w poszczególnych granulatach.

Polichlorek winylu) jest w Polsce, a także w wielu innych krajach najważniejszym pod względem wielkości produkcji tworzywem sztucznym. Surowcami, z których się go otrzymuje są węgiel i sól kamienna. Dlatego też największy rozwój produkcji i zastosowań tego tworzywa obserwuje się w krajach ubogich w surowce petrochemiczne, do których zalicza się również i Polska. Rozmach produkcji PVC, jaki się obserwuje, jest spowodowany specyficznym zespołem czynników ekonomicznych, przetwórczych i użytkowych tego tworzywa. O popularności tego tworzywa zadecydowały przede wszystkim:

Wzrost zawartości wilgoci powoduje zwiększenie udarności i elastyczności poliamidów (rys. 75). Zmniejsza się natomiast wytrzymałość na rozciąganie i moduł sprężystości (rys. 76). Dlatego też, podając wyniki badań wytrzymałościowych poliamidów, należy 140 każdorazowo określić zawartość wody w próbkach poddawanych badaniom. Najczęściej.badania te wykonuje się na próbkach o zawartości wilgoci wynoszącej 0,2% [próbki suche) lub 2,5% {próbki mokre).