Umowne badania tworzyw sztucznych w tej dziedzinie pozwalają określić porównawczo odporność cieplną oraz podać w przybliżeniu zakres temperatury stosowania tworzywa.

Wzierniki pochwowe dzielimy zasadniczo na łyżkowe i budowa ich bywa rozmaita. Z rurkowych są wzierniki Mayera z mlecznego szklą (ryc. 55). Mają one rozmaitą wielkość i dobierane są stosownie do potrzeby. Wprowadzamy je rozchylając palcami lewej ręki wargi sromowe i uciskając nawazelinowanym ich brzegiem ostrożnie na międzykrocze. Po włożeniu do pochwy nastawiamy do oględzin część pochwową macicy po dokonaniu kilku nieznacznych ruchów obrotowych wziernikiem. Tego typu wzierników używa się zazwyczaj do krótkotrwałych oględzin i pewnych drobnych zabiegów na szyjce macicznej (pędzlowanie, zakładanie tamponów).

Odlewanie odśrodkowe jest procesem podobnym do polimeryzacji w formach z tym. że w metodzie tej stosuje się polimer. W związku z tym temperatura procesu jest odpowiednio wyższa. Wytwarza się w ten sposób tuleje i inne przedmioty o kształcie cylindrycznym, których wykonanie innymi metodami jest droższe lub niemożliwe.

Poliestry są wielkocząsteczkowymi estrami wielozasadowych kwasów organicznych i wielowodorotlenowych alkoholi. Rozróżnia się zwykle cztery podstawowe rodzaje tych tworzyw:

Tworzywo to otrzymuje się przez polimeryzację suspensyjną lub emulsyjną styrenu z akrylonitrylem. Obecność 20-30%- akrylonitrylu powoduje polepszenie właściwości fizycznych (patrz tab. 10) i chemicznych tworzywa w porównaniu z polistyrenem zwykłym. Ze względu na dużą przezroczystość, małą u- darność i niewielkie wydłużenie przy zerwaniu kopolimer SAN może być porównywany z polimetakrylanem metylu. W stosunku do polistyrenu nisko- udarowego jest on bardziej odporny na korozję naprężeniową oraz na działanie czyników atmosferycznych, lecz pod tym ostatnim względem wyraźnie ustępuje polimetakrylanowi metylu. Kopolimer SAN jest natomiast łatwiejszy w przetwórstwie i dużo tańszy od polimetakrylanu metylu. W porównaniu z polistyrenem niskouda- rowym wykazuje lepszą odporność chemiczną na działanie węglowodorów alifatycznych i aromatycznych, estrów i kwasów organicznych.

Tworzywa sztuczne są materiałami, w których najistotniejsz składnik stanowią związki wielkocząsteczkowe, syntetyczne lu pochodzenia naturalnego. Oprócz związku wielkocząsteczkoweg tworzywo sztuczne zawiera zwykle składniki dodatkowe, które na dają mu korzystne właściwości użytkowe. Składnikami tymi mog być napełniacze, nośniki, zmiękczacze, pigmenty i barwniki, sta bilizatory i wiele innych.

W drugiej połowie lat siedemdziesiątych ukazały się na rynku nowe odmiany poliestrów termoplastycznych o bardzo korzystnych właściwościach mechanicznych, cieplnych i elektrycznych. Należą do nich:

Polikondensacja jest procesem łączenia się wielu cząsteczek substancji wyjściowych (substratów) w związek wielkocząsteczkowy z jednoczesnym wydzieleniem prostego związku mało cząsteczkowego- jako produktu ubocznego reakcji, np. wody, chlorowodoru, amoniaku.

Owispol SM (o podwyższonych właściwościach mechanicznych) posiada lepszą wytrzymałość mechaniczną od Owispolu SO. Zalecany jest do stosowania na wyroby, które wymagają obróbki wiórowej. Odznacza się dużym połyskiem i przezroczystością. Wytwarza się z niego galanterię kuchenną i łazienkową, wieszaki do koszul, zabawki, opakowania cienkościenne i jednorazowego użytku, detale techniczne narażone na niewielkie działanie sił zginających i rozciągających oraz na lekkie wstrząsy.

Przepuszczalność światła widzialnego przez niezabarwiony polistyren S wynosi 88-90%, natomiast dla ultrafioletu wartość ta jest dużo niższa. Duży wpływ na zmianę właściwości mechanicznych wywierają czynniki zewnętrzne. Na rysunku 54 przedstawiono zmiany naprężenia zrywającego podczas starzenia naturalnego omawianego tworzywa. Linia przerywana pokazuje zmianę wytrzymałości na rozciąganie próbek przechowywanych w ciemnym pokoju i w jednakowej temperaturze, natomiast linią ciągłą pokazano zmiany dla próbek eksponowanych na stacji klimatycznej, a więc poddanych działaniu słońca, wilgoci, zmiennych temperatur itp. Niekorzystne zmiany wynikające ze starzenia naturalnego można zmniejszyć dodając do tworzywa substancje barwiące, zwłaszcza sadzę,

Mała odporność na uderzenia polistyrenu S spowodowała podjęcie prób modyfikacji tego tworzywa w kierunku zwiększenia udarności. W charakterze modyfikatora zastosowano butadien, którego polimery i kopolimery odznaczają się dużą elastycznością. Jednak próby otrzymania polistyrenu o wyższej udarności przez kopolimeryzację styrenu z butadienem nie dały oczekiwanych wyników, ponieważ otrzymany produkt miał zbyt niską temperaturę płynięcia, przy optymalnej (ze względu na właściwości mechaniczne) ilości butadienu.